ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วจริงหรือ

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว จริงหรือ

            ทำดีได้ดี  การทำความดี หมายถึงการกระทำที่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม ถูกต้องตามกฎหมายบ้านเมือง  ถูกต้องตามจารีตประเพณี  เช่นกรณีข้าราชการ ทหาร ตำรวจ ครู นักปกครอง และพระสงฆ์  เป็นต้น ต้องปฏิบัติในหน้าที่ของตน ตามที่ได้รับมอบหมาย อยู่ในระเบียบวินัย จรรยา บรรณของข้าราชการฝ่ายนั้น ๆ มีความซื่อสัตย์เป็นพื้นฐานของจิต ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ตามครรลองคลองธรรม กฎหมายบ้านเมือง จารีตประเพณี เช่นผู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นข้าราชการดีเด่น คือผู้ที่ได้ทำความดีในหน้าที่ มีความซื่อสัตย์สุจริต ไม่ทุจริตคดโกง มีความอดทน ขยันหมั่นเพียร เสียสละความสุขส่วนตนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม บริการบำบัดทุกข์ บำรุงสุข  ให้แก่ประชาชน ประพฤติตนอยู่ในระเบียบวินัย และครรลองคลองธรรม รักษาจารีตประเพณีไว้เป็นอย่างดี จึงได้รับการยกย่องสรรเสริญว่าเป็นคนดีของสังคม นำเกียรติยศชื่อเสียง มาสู่ตนเองและวงศ์ตระกูล อีกทั้งเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับข้าราชการอื่น ๆ นำความเจริญมาสู่องค์กร และประเทศชาติบ้านเมืองต่อไป นี้คือตัวอย่าง การทำดีได้ดี

        ถ้าเป็นพระสงฆ์ สามเณร ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เคร่งครัดในพระธรรม พระวินัย ตั้งใจปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า เพื่อชำระกิเลสให้หมดสิ้นไปจากจิตใจ ในที่สุดก็จะบรรลุมรรคผล นิพพานเป็นพระอริยสงฆ์ มีผู้คนเลื่อมใสศรัทธาเคารพนับถือ กราบไหว้บูชา เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับพระสงฆ์อื่น ๆ นำความเจริญมาสู่พระพุทธศาสนา นี้คือตัวอย่างการทำดีได้ดี อีกตัวอย่างหนึ่ง

            ทำชั่วได้ชั่ว การทำความชั่ว หมายถึงการกระทำที่ผิดครรลองคลองธรรม ผิดกฎหมายบ้านเมือง ผิดจารีตประเพณีอันดีงาม ยกตัวอย่าง เช่นข้าราชการที่ทำผิดครรลองคลองธรรม ไม่ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ ทุจริต คดโกง ทำผิดกฎหมายบ้านเมือง ตั้งตนเป็นผู้มีอิทธิพล ค้าขายสิ่งผิดกฎหมาย ค้ายาเสพติด ช่วยเหลือผู้กระทำผิด รีดไถประชาชน เมื่อความผิดปรากฏขึ้น ก็จะถูกสอบสวน ดำเนินคดี ถูกไล่ออกจากราชการ ติดคุกติดตะราง นำความเสื่อมเสียมาสู่ตนเอง วงศ์ตระกูลและองค์กร ประเทศชาติ ดังที่ได้เห็น ข้าราชการบางคนที่ประพฤติชั่วในปัจจุบัน นี้คือตัวอย่างทำชั่วได้ชั่ว

            ถ้าเป็นพระสงฆ์ สามเณร ประพฤติผิดพระธรรม พระวินัย ไม่ใส่ใจปฏิบัติตามพระธรรม คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แสวงหา ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข และลุ่มหลงมัวเมาใน รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์  เป็นเหตุให้ประพฤติผิดศีล ผิดธรรม หลอกลวงประชาชน ดื่มสุราเมรัย เสพเมถุน ดังที่พระสงฆ์ สามเณรบางรูปถูกจับสึกในปัจจุบัน จึงไม่มีใครเคารพนับถือกราบไหว้บูชา นำความเสื่อมเสียมาสู่ตนเอง และพระพุทธศาสนา นี้คือตัวอย่างทำชั่วได้ชั่ว อีกตัวอย่างหนึ่ง

            หมายเหตุ บางท่านอาจจะแย้งว่า ทำความดี แล้วไม่ได้ดี แต่ทำความชั่วกลับได้ดี   ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน  เพราะท่านทั้งหลายเหล่านั้น  ยังไม่เข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมอย่างแท้จริงว่า  กรรมในอดีตชาติส่งผลมาในชาติปัจจุบัน กรรมดี กรรมชั่วที่เราได้ทำไว้ในอดีตชาติ  จะส่งผลให้เราได้รับในชาตินี้  กรรมดีจะส่งผลให้เรามีความสุข  ส่วนกรรมชั่วจะส่งผลให้เรามีความทุกข์ นี้เป็นสัจธรรม  บางคนกำลังได้รับผลกรรมชั่วในอดีต ส่งผลให้เกิดความทุกข์ยาก ลำบากแม้จะทำความดีอยู่ในปัจจุบันก็ตาม  กรรมดีที่ทำไว้ยังไม่ส่งผล เพราะได้รับกรรมชั่วในอดีตชาติอยู่  ทำให้บางท่านเข้าใจว่าทำดีแล้วไม่ได้ดี แต่การทำกรรมดีในปัจจุบัน ถือว่าเป็นกรรมดีใหม่  ซึ่งไม่ได้สูญหายไปไหน เป็นกรรมดีที่จะติดตัวตามตนไปในชาตินี้ และชาติต่อ ๆไป

ส่วนบางคนที่ทำกรรมชั่วในปัจจุบันกลับได้ดีมีสุข เพราะเหตุจากกรรมดีในอดีตชาติที่เขาทำไว้มาก ยังคงส่งผลให้เขาได้รับ ความสุข สนุก สบาย แม้จะทำกรรมชั่วในปัจจุบันก็ตาม ผลของกรรมชั่วในปัจจุบัน ถือว่าเป็นกรรมชั่วใหม่ ไม่ได้สูญหายไปไหน จะติดตัวตามตนไปในชาตินี้และชาติต่อ ๆไปอย่างแน่นอน

ถ้าใครทำกรรมดีในอดีตชาติไว้มาก ทำกรรมชั่วในปัจจุบันน้อย กรรมชั่วอาจจะยังไม่ส่งผลในชาตินี้ แต่จะส่งผลในชาติต่อ ๆไป แต่ถ้าใครทำกรรมชั่วในอดีตชาติไว้มาก ทำกรรมดีในปัจจุบันน้อย  กรรมดีอาจจะยังไม่ส่งผลในชาตินี้ แต่จะส่งผลในชาติต่อ ๆไป

            ดังพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงสอนไว้ว่า “ผู้ใดทำกรรมอันใดไว้จะเป็นบุญหรือเป็นบาป จักต้องได้รับผลของกรรมนั้นสืบไป ” ดังนั้น ขอให้ท่านทั้งหลาย จงเชื่อมั่นเถิดว่า ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว จริงแท้แน่นอน

            อนึ่ง ยังมีผู้เข้าใจผิดอยู่อีกมากว่า การทำบุญล้างบาปได้  อันที่จริงแล้วบุญก็อยู่ส่วนบุญ บาปก็อยู่ส่วนบาป ไม่สามารถนำมาลบล้างกันได้ ยกตัวอย่าง เช่นการฆ่าสัตว์แล้วนำเนื้อ สัตว์ไปปรุงอาหาร เพื่อนำไปทำบุญตักบาตร กับพระสงฆ์  สามเณร การฆ่าสัตว์ไม่ว่าด้วยเจตนาใด ๆ ก็ถือว่าเป็นบาป ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงกำหนดศีลข้อที่ ๑ ไว้ ห้ามฆ่าสัตว์ เพราะเป็นการทำลายชีวิตผู้อื่น ผลจะส่งให้เราอายุสั้นในชาติหน้า และชาติต่อ ๆไป การนำเนื้อสัตว์ที่เราฆ่าแล้วมาปรุงอาหารไปทำบุญ ตักบาตรกับพระสงฆ์ สามเณร เป็นการให้ทานกับผู้ที่ควรให้ ถือว่าเป็นบุญ ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงสอนให้เราให้ทาน เพื่อสะสมทรัพย์สมบัติไว้ใช้ในชาติหน้า หรือชาติต่อ ๆ ไป

            เพราะฉะนั้น การฆ่าสัตว์เป็นบาป ซึ่งเราต้องได้รับผลของกรรมนั้น ทำให้เราอายุสั้นในชาติหน้า ส่วนการที่นำอาหารที่ได้มาจากการฆ่าสัตว์ แล้วนำไปตักบาตรถือว่าเป็นบุญ ผลบุญจะส่งให้เรามีทรัพย์สมบัติในชาติต่อไป ซึ่งการกระทำทั้งสองอย่างนี้จะนำมาลบล้างกันไม่ได้

บรรณานุกรม

๑)  นวโกวาท  ( ฉบับประชาชน ) สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณ   วโรรส  โรงพิมพ์  มหามกุฏราชวิทยาลัย  หน้าวัดบวรนิเวศน์วิหาร  กรุงเทพฯ พลอากาศเอกหะริน หงสกุล  ผู้พิมพ์  ผู้โฆษณา  พ.ศ. ๒๕๔๓

๒)  พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน  พ.ศ. ๒๕๔๒  จัดพิมพ์โดย  บริษัท นานมีบู๊คส์  พับลิเคชั่นส์  จำกัด  ๙๔๗ / ๑๕๘-๑๕๙  หมู่  ๑๒ ถนน บางนา-ตราด เขต     บางนา แขวงบางนา  กรุงเทพฯ (๑๐๒๖๐)  พ.ศ. ๒๕๔๖

๓)  หนังสือบูรณาการแผนใหม่  นักธรรมชั้นตรี  เรียบเรียงโดย  คณาจารย์สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง  เพียรเพื่อพุทธศาสน์ สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง  ๖๗๙/๗๑-๗๔ ถนนประชาอุทิศ  ซอย ๔๕  เขตทุ่งครุ   กรุงเทพฯ  (๑๐๑๔๐)  พ.ศ. ๒๕๔๖